XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bere hitzalditxoa bukatu zuenean osaba Kintin eta izeba Fanny odol tantarik gabe gelditu ziren.
Entzundakorik ezer ere ezin zuten sinestu.
Baina hala ere han zeuden hainbeste balio zuten paper haiek
Osaba Kintinek haur txiki bat balitz baino ere goxoago besarkatu zituen bere eskuko paperak. Ezin zuen sinestu.
- Begira, aita: zuk kanpoko haize hotzetan lo egineraziarren oraindik zure paperak berreskuratzen lagundu dizu eta gu salbatu gaitu - esan zion bere aitari begi urdin distiratsu haiek beregan ezarriz.
Aita egonezinez bezala zegoen.
-
- Ez zaio axola - esan zuen -. Baina ez al zaizu iruditzen ni errurik gabe zigortua izan banaiz askoz gehiago zigortzea merezi duela Roland jaunak? Horixe merezi duela!.
- O, ederki ordainduko ditu, ez izan dudarik - agindu zion -. Orain ohean dago gaixorik.
- Ez dut uste hemen esandakorik entzungo zuenik, aldegiten saiatuko da bestela.
- Ezingo du - esan zion